لوچيا دلا، روبيا هنرمند برجسته ايتاليايى در 13 فوريه 1400م در فلورانس ايتاليا به دنيا آمد. وي از جواني به زرگري روي آورد اما پس از چندي به عنوان يك هنرمند و مجسمه‏سازي برجسته مطرح گرديد. در اين زمان برخي آثار وي نشان‏گر استفاده او از نمونه‏هاي باستاني و هم‏چنين روحيه شاد و انسان‏دوست او مي‏باشد. وي قبل از آن موفق شده بود كاربرد لعاب سرب شيشه‏اي راكشف نمايد و در واقع اسلوب استفاده از لعاب‏هاي مختلف رنگي در مجسمه‏هاي سفالين را ابداع نمايد. اين مسئله باعث محدود شدن آثار وي به كارهاي تزئيني و معماري گرديد و در نتيجه مسير كارهاي وي به سوي سفارش‏هاي بزرگ و پرزرق و برق و تجملاتي سوق داده شد. با اين حال از ارزش كار و آثار روبيا نكاست. وي بعدها درهاي برتري كليساي جامع، تنديس كودكان يتيم و ده‏ها اثر ديگر را پديد آورد. از ديگر آثار روبيا پنج لوح مرمرين براي برج حوتو است. در سال‏هاي بعد سردر صندوق‏خانه كليسا رابا الواح سفالين آراست. اين الواح حاوي صحنه‏هايى از رستاخيز و صعود مسيح(ع) بود و به سبب تازگي، ظرافت ذوق و سليقه بكار رفته در آنها مورد تمجيد و ستايش واقع شد. از روبيا آثار فراواني در بسياري از شهرها و موزه‏هاي جهان وجود دارد، كارگاه و هنر وي پس از مرگش در خاندانش ادامه يافت. لوچيا دلا، روبيا سرانجام پس از 82 سال زندگي در 27 مه سال 1482م درگذشت.